RELATİF KOL KUVVETİNİN BELİRLENMESİ

Author :  

Year-Number: 2022-TJHS Vol 3 Issue 2
Yayımlanma Tarihi: 2022-10-11 16:05:59.0
Language : Turkish
Konu : Sports Sciences
Number of pages: 30-34
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

ÖZET

 

 

Bu çalışmanın amacı, sporcularda relatif kol kuvvetinin berlirlenmesidir. Bu araştırma Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesinde okuyan yaklaşık 300 erkek öğrenci içinden gönüllü katılım esasına göre çalışmaya katılmayı kabul eden 100 erkek öğrenciden oluşmaktadır. Relatif kol kuvvetini belirlemek için şu yöntem kullanılmıştır. Kol (üst kol, alt kol ve el) ölçümü yapılmıştır. Kol kütle hesaplama programında kol kütle toplamı hesaplanmıştır. El pençe kuvveti ölçülmüştür. Hesaplanan kolun toplam kütlesi el pençe kuvvetine bölünerek kolun relatif kuvveti tespit edilmiştir. Relatif kol kuvetinin belirlenmesinde “Relatif Kol Kuvveti = Kol Kütlesi ÷ El Pençe Kuvveti” yöntemi uygulanmıştır. Verilerin değerlendirilmesi için SPSS 26.0 istatistik paket programı kullanılmıştır. Sonuç olarak, özellikle çocuk ve genç sporcuların büyüme ve gelişme yaşlarında üst kol uzunluk, alt kol uzunluk ve el uzunluğunun artması ile beraber sporcuların kol kuvvetinin doğru olarak belirlenebilmesi için, engelli sporcuların (tekerlekli sandalye basketbol, ampute futbol, ampute yüzme vd.,) kuvvet parametrelerinin gelişiminin talip edilmesi için ve son olarak kavrama gerektiren sporlarda mücadele eden sporcularda ve özellikle çocuk ve genç sporcuların büyüme ve gelişme yaşlarında üst kol uzunluk, alt kol uzunluk ve el uzunluğunun artması ile beraber sporcuların kol kuvvetinin doğru olarak belirlenebilmesi için relatif kuvvet yönteminin kullanılması faydalı olacağı düşünülmektedir.

 

 

 

Keywords

Abstract

ABSTRACT

 

The aim of this study is to determine the relative arm strength in athletes. This research consists of 100 male students who accepted to participate in the study on the basis of voluntary participation among approximately 300 male students studying at Kırşehir Ahi Evran University Faculty of Sport Sciences. The following method was used to determine the relative arm strength. Arm (upper arm, lower arm and hand) measurement was made. In the arm mass calculation program, the arm mass total was calculated. Hand claw strength was measured. The relative strength of the arm was determined by dividing the total mass of the calculated arm by the hand claw strength. “Relative Arm Force = Arm Mass ÷ Hand Claw Force” method was used to determine the relative arm strength. SPSS 26.0 statistical package program was used to evaluate the data. As a result, with the increase in upper arm length, lower arm length and hand length especially in the growth and development ages of children and young athletes, in order to determine the arm strength of the athletes correctly, it is necessary to determine the strength of the disabled athletes (wheelchair basketball, amputee football, amputee swimming etc.). It will be beneficial to use the relative strength method in order to aspire to the development of the parameters of the athletes and finally in order to determine the arm strength of the athletes correctly with the increase in the upper arm length, lower arm length and hand length in the growth and development ages of the children and young athletes. is considered.

 

 

Keywords


  • 1. Magrini, M., Dawes, JJ., Spaniol, FJ., Roberts, A. (2018). Speed and agility training for baseball/softball. Strength Conditioning Journal.40(1):68-74.

  • 2. Muratlı, S., Kalyoncu,. O, Sahin, G. (2007). Antrenman ve Müsabaka. Ladin Matbaası, Antalya.

  • 3. Özdemir, S. (2009). 14-16 Yaş grubu erkek futbolcularda kompleks antrenman programının patlayıcı güç, kuvvet, sürat ve çeviklik gelişimine etkisi: Marmara Universitesi.

  • 4. Şahin, H. (2006). Beden Eğitimi ve Sporda Temel Kavramlar Sözlüğü. Ankara: Nobel Yayınevi.

  • 5. Demirel, T., Taşkıran, M. (2020). Modifiye 5x5 Madcow Programının Kas Hipertrofisi ve Gücü Üzerine Etkileri. Journal of Health Sport Sciences.3(3):77-82.

  • 6. Günay, M., Şıktar, E., Şıktar, E. (2017). Antrenman Bilimi. Ankara.

  • 7. Aydos, L., Pepe, H., Karakuş, H. (2004). Bazı Takım ve Ferdi Sporlarda Rölatif Kuvvet Değerlerinin Araştırılması. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi. 5(2):305-15.

  • 8. Hekim, M., Hekim, H.(2015). Çocuklarda kuvvet gelişimi ve kuvvet antrenmanlarına genel bakış. Güncel Pediatri.13(2):110-5.

  • 9. Sevim, Y., Önder, O., Gökdemir, K.(1996). Çabuk Kuvvete Yönelik İstasyon Çalışmasının 18-19 Yaş Grubu Erkek Öğrencilerin Bazı Kondüsyonel Özellikleri Üzerine Etkileri. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi.1(3):18-24.

  • 10. Erdoğan, M., Sağıroğlu, İ., Şenduran, F., Ada, M., Ateş, O. (2016). Elit Atıcıların El Kavrama Kuvveti ile Atış Performansları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. İstanbul Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi. 6(3):22-30.

  • 11. Keçelioğlu, Ş., Akçay, B. (2019). Sportif Performansta El-El Bileğinin Değerlendirilmesine Çok Yönlü Yaklaşım. Izmir Democracy University Health Sciences Journal. 2(2):118-134.

  • 12. Gençay, ÖA., Marangoz, İ., Gençay. S., Türkçapar, Ü., Eroğlu, H., Demir, A. (2017). Türk Gençlerinde El Pençe Kuvveti ve Çeviklik Performansı Arasındaki İlişki. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 19(4):79-86.

  • 13. Katch, VL., McArdle, WD., Katch, FI. (2011). Essentials of exercise physiology. Fourth Edition ed: Lippincott Williams & Wilkins.

  • 14. Yaşar, S. (2006). Antrenman Bilgisi: Nobel Yayın Dağıtım.

  • 15. Akçakaya, İ. (2009). Trakya Üniversitesi futbol, atletizm ve basketbol takımlarındaki sporcuların bazı motorik ve antropometrik özelliklerinin karsılastırılması: Trakya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.

  • 16. Yıldırım, İ., Ozdemir, V. (2010). Elit Düzey Erkek Hentbol Oyuncularının Antropometrik Özelliklerinin İncelenmesi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi. 1(1):6-13.

  • 17. Lafayette. (2004). JAMAR Hydrolic Hand Dynamomete. Jamar Hydrolic Hand Dynamometer User Instructions. Model J00105. USA.

  • 18. Mathiowetz, V. (2002). Comparison of Rolyan and Jamar dynamometers for measuring grip strength. Occupational therapy international. 9(3):201-9.

  • 19. Massy-Westropp, NM., Gill, TK., Taylor,. AW., Bohannon, RW., Hill, CLJBrn. (2011). Hand Grip Strength: age and gender stratified normative data in a population-based study. BMC research notes. 4(1):1-5.

  • 20. Kwon, YH. Modified Hanavan Model. (1998). http://www.kwon3d.com/theory/bspeq/hanavan.html

  • 21. Norton, KI. (2018). Standards for anthropometry assessment. Kinanthropometry and exercise physiology: Routledge;. p. 68-137.

  • 22. Hanavan, Jr EP. (1964). A mathematical model of the human body. Air Force Aerospace Medical Research Lab Wright-patterson AFB OH.

  • 23. Miller, DI., Morrison, WE. (1975). Prediction of segmental parameters using the Hanavan human body model. Medicine Science in sports. 7(3):207-12.

  • 24. Alpar, R. (2020). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemler

  • 26. Cevahir, E. (2020). SPSS ile Nicel Veri Analizi Rehberi: Kibele Yayınları No: 116.

  • 27. Nicolay, CW., Walker. AL. (2005). Grip strength and endurance: Influences of anthropometric variation, hand dominance, and gender. J International journal of industrial ergonomics. 35(7):605-18.

  • 28. Ng, GY., Fan,. AC. (2001). Does elbow position affect strength and reproducibility of power grip measurements? J Physiotherapy.87(2):68-72.

  • 29. Günther, C., Bürger, A., Rickert, M., Schulz, C. (2008). Key pinch in healthy adults: normative values. J Journal of Hand Surgery.33(2):144-148.

  • 30. Charles, LE., Burchfiel, CM., Fekedulegn, D., Kashon, ML., Ross, GW., Sanderson, WT, et al. (2006). Occupational and other risk factors for hand-grip strength: the Honolulu-Asia Aging Study. J Occupational environmental medicine.;63(12):820-827.

  • 31. Narin, S., Demirbüken, İ., Özyürek, S., Eraslan, U. (2009). Dominant el kavrama ve parmak kavrama kuvvetinin önkol antropometrik ölçümlerle ilişkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi.23(2):81-5.

  • 32. Adams, J., Burridge, J., Mullee, M., Hammond, A., Cooper, C. (2004). Correlation between upper limb functional ability and structural hand impairment in an early rheumatoid population. J Clinical Rehabilitation.18(4):405-13.

  • 33. Niebuhr, BR., Marion, RJAjopm. (1990). Voluntary control of submaximal grip strength. J American journal of physical medicine rehabilitation. 69(2):96-101.

  • 34. Anakwe, R., Huntley, J., McEachan, JE. (2007). Grip strength and forearm circumference in a healthy population. J Journal of Hand Surgery. 32(2):203-9.

  • 35. Işın, A., Özus, Ç., Melekoğlu, T. (2018). 13-14 Yaş Arası Adölesanlarda El Boyutları İle El Kavrama Kuvvetinin İlişkisi. J Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi. 5(1):9-19.

  • 36. Chong, C-K., Tseng, C-H., Wong, M-K., Tai, T-Y. (1994). Grip and pinch strength in Chinese adults and their relationship with anthropometric factors. J Journal of the Formosan Medical Association= Taiwan yi zhi. 93(7):616-21.

  • 37. Nefesoğlu, İC. (2019). Genç Kadın Yüzücülerde Kinantropometrik Profilin Bacak Kuvveti ve El Kavrama Kuvveti Üzerine Etkisi: Sağlık Bilimleri Enstitüsü.

  • 38. Pekel, HA., Bağcı, E., Mansur, O., BalcıI, ŞS., Pepe, H. (2006). Spor Yapan Çocuklarda Performansla İlgili Fiziksel Uygunluk Test Sonuçlarıyla Antropometrik Özellikler Arasındaki İlişkilerin Değerlendirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(1), 299-308.

  • 39. Haslaofça, E., Haslaofça, F., Kutlay, E. (2011). 9-10 Yaş Çocuklarda Fiziksel Uygunluk Parametreleri Arasındaki İlişkiler. Spor Hekimliği Dergisi. 46(2):67-76.

  • 40. Özkan, A., Kayıhan, G., Kaya, S., Öz, Ü. (2014). Farklı Spor Branşları ile Uğraşan Beden Eğitimi Öğrencilerinin Kuvvet ve Esnekliklerinin Belirlenmesinde Morfolojik Değişkenlerin Rolü. International Journal of Sport Culture Science. 2(Special Issue 1):453-9.

  • 41. Şahin, M., Şahin, A., Çoban, O., Coşkuner, Z. (2011). Taekwondo sporu yapan 7 ve 8 yaşlarındaki erkek çocukların bazı fiziksel ve antropometrik ölçümlerinin incelenmesi. e-Journal of New World Sciences Academy.6(2).

  • 42. Şen, C., Durgun, B., Kozanoğlu, ME. (2007). Deplasmanlı Ligde Basketbol Oynayan Sporcuların Üst Ekstremite Morfolojik Özelliklerinin Mevkilere Göre Değerlendirilmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 5(3):135-8.

  • 43. Öktem, H., Olmuş, H., Gümüş, A., Altaner, A., İlhan, E., Sertbudak, İ., et al. (2017). The association between hand dimensions and handgrip strength: a preliminary study. Eurasian Journal of Anthropology.8(2):35-44.

  • 44. Eler, N., Eler, S. (2018). Raket sporlarında kavrama kuvveti. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi.23(2):103-10.

  • 45. İlhan, M., Mendeş, B. (2021). Bazı Spor Branşlarında El Kavrama Kuvveti ile El Becerisi İlişkisi. Kilis 7 Aralık Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 5(1):44-51.

  • 46. Anakwe, R., Huntley, J., McEachan, JE. (2007).Grip strength and forearm circumference in a healthy population. Journal of Hand Surgery.32(2):203-9.

  • 47. Temur, B. (2017). Alt ve Üst Ekstremite Çevre Ölçüm Değerleri İle El Kavrama Kuvveti ve Sıçrama Mesafesi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. J Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi. 8(1):1-9.

  • 48. Jansen, CWS., Simper, VK., Stuart, Jr HG., Pinkerton, HM.(2003). Measurement of maximum voluntary pinch strength:: Effects of forearm position and outcome score. J Journal of Hand Therapy. 16(4):326-36.

  • 49. Bostancı, EY. (1956). Türk Erkek ve Kız Çocuklarlnda Kol, Üst Kol, Ön Kol v El Büyümesi ile Bedenin Diger Kısımları Arasındaki Korrelasyonlar Üzerinde Bir Araştırma. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi.14(1-2):103-203.

  • 50. Bompa, T. (1999). Periodization training: theory and methodology-4th: theory and methodology-4th: Human Kinetics publishers.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics