Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Kliniğinde Yatan Hastaların Düşme Riski ve Uygulanan Hemşirelik Girişimlerinin Belirlenmesi
Author :
Abstract
Bu araştırma Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Kliniği’nde yatan hastaların, son bir yıldaki düşme riski ve hemşirelik uygulamalarının belirlenmesi ve sonuçlarının değerlendirilmesi amacıyla, geriye dönük, tanımlayıcı çalışma olarak planlanmıştır. Araştırmanın evrenini, İ.Ü.Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Hastanesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Kliniği’nde 01 Ocak-31 Aralık 2017 tarihleri arasında yatan hastalar, örneklemini ise amaçlı örnekleme yöntemi ile seçilen 18 yaş ve üzeri ve en az 24 saat yatış süresi olan 395 yatan hasta kayıtları oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında “Hasta Kabul ve Taburculuk Değerlendirme Formu”, “Hasta Değerlendirme ve Hemşirelik Bakım Formu 1”, “İTAKİ Düşme Riski Ölçeği” ve “Düşme Bildirim Formu” kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS programıyla gerçekleştirilmiştir. Hastaların yaş ortalamasının 61,85±14,25, yaş ile düşme riski sınıflaması ve düşme riski puan ortalaması arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki olduğu bulunmuştur. Hastaların %89,37’sinin(n=353) düşme riskinin yüksek olduğu ve düşme riski puan ortalaması 8,82±4,49 olarak belirlenmiştir. Hastaların düşme risk faktörlerine göre 65 yaş ve üstü, kronik hastalık öyküsü, ayakta/yürürken fiziksel destek ihtiyacı, üriner/fekal bozukluk, 4’ten fazla ilaç kullanımı, ayakta/yürürken denge problemi ve son bir hafta içinde riskli ilaç kullanımı olmasının düşme riski sınıflaması arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki olduğu bulunmuştur. Hastaların %30,63’ünün(n=121) kliniğe kabulünde, hemşirelerin İTAKİ Düşme Risk Ölçeği’nin uygun değerlendirilmediği ancak hastaların %90,38’ine (n=357) hemşirelik girişimi uygulandığı ve hastaların %3,04’ünde (n=12) düşme gerçekleştiği bulunmuştur. Düşen hastaların %41,67’sinin(n=5) hemipleji, %25’inin (n=3) omurganın dejeneratif hastalıkları ve disk hernisi ile tıbben tanılandıkları belirlenmiştir. Sonuç olarak fizik tedavi ve rehabilitasyon hastalarının düşme riskinin yüksek olduğu, hemşirelerin bir kısmının düşme riskini uygun tanılayamadığı ve düşme risk faktörü olmayan hastalara düşmeyi önlemeye yönelik hemşirelik girişimi uygulanmadığı belirlenmiştir.
Keywords
Abstract
Keywords
- 1. Barış Vk, İntepeler Şs, Yegınboy Y. (2016) İzmir Ilinde Bulunan Üniversite ve Kamu Hastanelerindeki Hasta Düşmelerinin Maliyet Analizi. Sağlıkta Kalite ve Güvenlik Ödülleri Kitabı. Ankara. s.:121.
- 2. Barnett D (2003) Factors Associated With Falls In Community Dwelling Individuals Age 90 Years or Older. A Thesis Presented to the Department of Social Work California State University. Los Angeles. umi:microfilm number:1415974
- 3. Eyıgör S. Düşmelere Yaklaşım. Ege Tıp Dergisi, 2012; 51(Ek Sayı):43-51.
- 4. Joint Commission International (JCI). 2018. “International Patient Safety Goals” https://www.jointcommissioninternational.org/improve/international-patientsafety-goals/ Erişim Tarihi: 28.08.2018
- 5. Sağlıkta Kalite ve Akreditasyon Daire Başkanlığı (2016) Sağlıkta Kalite Standartları Hastane. Ankara, 2. Baskı: s.:157. Erişim:https://kalite.saglik.gov.tr/TR,12680/guncel-standartlar.html. Erişim Tarihi: 11.09.2018.
- 6. Tiedemann A. (2006) The Development of a Validated Falls Risk Assessmet For Use in Clinical Practice. University of New South Wales. School of Public Health and Community Medicine. PhD Thesis.
- 7. Peeters Gm, Vries O, Elders Pjm, Pluijm Smf, Bouter Lm, Lips P (2007) Prevention of Fall İncidents ın Patients With a High Risk Of Falling: Design of a Randomised Controlled Trial With an Economic Evaluation of the Effect of Multidisciplinary Transmuralcare. Erişim:http://www.biomedcentral.com/14712318/7/15. Erişim Tarihi: 09.09.2018.
- 8. Mclure Rj, Turner C, Peel N, Spinks A, Eakin E, Hughes K (2008) Population -Based İnterventions For the Prevention of Fall- Related İnjuries in Older People (Review). Erişim: http://www.cochranejournalclub.com/preventingfalls-in- nursing-carefacilities-andhospitals/pdf/CD004441_standard.pdfMorseJM. Erişim Tarihi: 09.09.2018.
- 9. Bulut S, Türk G, Şahbaz M (2013) Hemşirelerin Hasta Düşmelerini Önlemeye Yönelik Uygulamalarının Belirlenmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 16(3):163-169.
- 10. Kerzman H, Chetrıt A, Brın L, Toren O. Characteristics of Falls ın Hospitalized Patients. Journal of Advanced Nursing, 2004; 47(2): 223–229.
- 11. Turaman C. Yaşlı Sağlığı Hizmetlerinin Birinci Basamakta Planlanması. Türk Geriatri Dergisi, 2001; 4(1):22-27.
- 12. Kaya N. (2013) Hemşirelik Süreci. İç Hastalıkları Hemşireliği. Ed. Durna Z. İstanbul. Akademi Basın ve Yayıncılık, s.:45-78.
- 13. Yaşar G. (2015) Hastaların Düşme Riskinin Belirlenmesinde Hendrich II ve Îtaki Düşme Riski Değerlendirme Ölçeklerinin Karşılaştırılması. Adnan Menderes Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. Aydın.
- 14. Savcı C, Kaya H, Acaroğlu R, Kaya N, Bılır A, Kahraman H, et al. Nöroloji ve Nöroşirurji Kliniklerinde Hastaların Düşme Risk Düzeyi ve Alınan Önlemlerin Belirlenmesi. Türk Nöroşiruji Dergisi, 2009; 17 (Ek Sayı):183.
- 16. Turan N (2018) Güvenlik/Koruma (Alan 11). İçinde. Acaroğlu R, Kaya N. (Ed.). Hemşirelik Tanıları Tanımları ve Sınıflandırma 2015-2017. İstanbul: Nobel Tıp Kitapevleri, 375-433.
- 17. Erdemir F, Kav S, Yılmaz AA (2017) Hemşirelik Girişimleri Sınıflaması (NIC).İçinde. (Çev. Ed.). Sınıflama, İstanbul: Nobel Tıp Kitapevleri, s.:150-151.
- 18. World Health Organization (2004) What Are The Main Risk Factors For Falls Among Older People and What Are The Most Effective Interventions To Prevent These Falls? Erişim: http://www.euro.who.int/__data/assets/pdf_file/0018/74700/E82552.pdf. ErişimTarihi: 11.09.2018.
- 19. Berke D. (2008) Nöroşirurji Hastalarında Düşme Risk Derecesinin Belirlenmesi. Marmara Üniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Cerrahi Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
- 20. Özlü ZK, Yayla A, Özer N, Gümüş K, Erdağı S, Kaya S. Cerrahi Hastalarda Düşme Riski. Kafkas Tıp Bilimleri Dergisi, 2015; 5(3):94–99.
- 21. Tanıl V, Çetınkaya Y, Sayer V, Avşar D, İskıt Y. Düşme Riskinin Değerlendirilmesi. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 2014; 1(1):21-26.
- 22. Savcı A, Bılık Ö. (2014) Ortopedi ve Travmatoloji Kliniğinde Geriatrik Değerlendirme. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 2014; 7(2):156-163.
- 23. Yaşar G. (2015) Hastaların Düşme Riskinin Belirlenmesinde Hendrich II ve Îtaki Düşme Riski Değerlendirme Ölçeklerinin
- 24. Hıtcho E, Krauss J, Bırge S. Characteristic and Circumstances of Falls in a Hospital Settings. Journal of General Internal Medicine, 2004; 19: 732-739.
- 25. Berke D, Aslan Eti F. Cerrahi Hastalarını Bekleyen Bir Risk: Düşmeler, Nedenleri ve Önlemler. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 2010; 13(4):27-34.
- 26. Çeçen D, Özbayır T. Cerrahi Kliniklerinde Yatan Yaşlı Hastalarda Düşme Riskinin Belirlenmesi ve Düşmeyi Önlemeye Yönelik Yapılan Girişimlerin Değerlendirilmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 2011; 27(1):11-23.
- 27. Çelik GO, Zingal H. Beyin Cerrahisi Kliniğinde Yatan Hastaların Düşme Risklerinin ve Alınan Önlemlerin Belirlenmesi. İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 2016; 1(1): 7-11.
- 28. Yakın Doğu Üniversitesi Hastanesi (2014) Düşme Olaylarını Önleme ve İzleme Protokolü. Erişim: http://jci.med.neu.edu.tr. Erişim Tarihi: 18.09.2018.
- 29. Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Hastanesi (2015) Hasta Düşmelerinin Önlenmesine Yönelik Prosedür. Erişim: http://meramtip.com.tr. Erişim Tarihi: 18.09.2018.
- 30. Özden D, Karagözoğlu Ş, Kurukız S. Hastaların İki Ölçeğe Göre Düşme Riskinin Belirlenmesi ve Bu Ölçeklerin Düşmeyi Belirlemedeki Duyarlılığı: Pilot Çalışma. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 2012; 15(1):80-82.
- 31. Çapa Z. (2015) Üç Farklı Düşme Riski Değerlendirme Aracının Duyarlılık Seçicilik Düzeyleri ile Kullanılabilirliklerinin Karşılaştırılması. Dokuz Eylül Üniversitesi. Sağlık Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. İzmir.
- 32. Madak KU. (2010) Bir Üniversite Hastanesindeki Hastaların Düşme Risk Düzeylerinin ve Düşme Önleme Uygulamaların Değerlendirilmesi. Dokuz EylülÜniversitesi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. İzmir.
- 33. Mülayım Y. (2010) Bir Üniversite Hastanesinde Düşmelerin Sıklığı ve Kök Neden Analizi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
- 34. Lovallo C, Rolandı S, Rossettı Am, Lusıgnanı M. Accidental Falls in Hospital Inpatients: Evaluation of Sensitivity and Specificity of Two RiskAssessment Tools. Journal of Advanced Nursing,2010; 66(3): 69096.
- 35. Krauss Mj, Evanoff B, Hıtcho E, Ngugı Ek, Dunagan Cw, Fıscher I,et al. A CaseControl Study of Patient, Medication and Care- Related Risk Factors For Inpatient Falls. Journal of General Internal Medicine, 2005; 20(2):116-122.
- 36. Rafıq M, Mcgovern A, Jones S, Harrıs K, Tomson C, Gallagher H, Lusıgnan S. Falls ın the Elderly Were Predicted Opportunistically Using a Decision Tree and Systematically Using a Database-Driven Screening Tool.. Journal of Clinical Epidemiology, 2014; 67:877-886.
- 37. Rosarıo Er, Kaplan Se, Khonsarı S, Patterson D. Predicting and Assessing Fall Risk in an Acute Inpatient Rehabilitation Facility. Rehabilitation Nursing, 2014; 39:86-93.
